آیا خودروسازان خارجی برای تولید خواهند آمد؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، معاون صنایع حمل و نقل وزارت صمت در حالی از در خواست شرکای خارجی برای حضور مجدد در بازار ایران صحبت کرده است اما مشخص نیست که آیا خودروسازان خارجی برای تولید خواهند آمد؟

معاون صنایع حمل و نقل وزارت صمت؛ منوچهر منطقی تصریح‌ کرد :همه شرکایی که در گذشته در کشورمان حضور داشته‌اند، برای حضور مجدد در بازار کشورمان درخواست‌هایی داشته‌اند و حتی برخی از آنها راهبرد کلی چند ساله نیز ارائه کرده‌اند. توانمندی‌های ایجاد شده قبلی که حاصل همکاری‌های مشترک است را نمی‌توانیم کنار بگذاریم.بنابراین، در صورت اجرایی شدن برجام به‌طور حتم از کمک‌ها و همکاری‌های خارجی استفاده خواهیم کرد و در غیر این صورت، از توان و قابلیت شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی بهره خواهیم گرفت.

البته این خبر هنوز تائید نشده است اما در عین حال نمی توان آن را بی اساس دانست.چرا که راوی معاون وزیر صمت است.بنابراین می توان گفت این سخنان ریشه در واقعیت دارد.اما آیا در بازگشت سه باره آنها به کشور ،واقعا به قصد تولید خواهند آمد و همانند گذشته هر کدام به دنبال شریک قدیمی خود رفته ویا دنبال همکاری جدید خواهند گشت؟

البته بازگشت آنها منوط به توافق یا برجام است.با این حال سال گذشته که زمزمه های حصول توافق بسیار جدی شده بود،حضور مجدد شرکای خارجی تبدیل به محل اختلاف شده بود.برخی موافق بودند و با توجه به وضعیت کشور حضور آنها را مناسب دانسته و شراکت مجدد را مغتنم می شمردند .برخی نیز بر خلاف گروه اول اعتقاد داشتند که به دلیل بی مهری وبد عهدی نباید برای آنان فرش قرمز پهن کرد.یا نباید بیایند و یا اگر می آیند هم باید خسارات را جبران کنند و هم تعهد بدهند.به بیان دیگر برخی می گفتند باید برای آنها فرش قرمز پهن کردند و گروه دیگر معتقد به ایجاد مسیر سخت بودند.اما این سکه روی دیگر نیز دارد و آن نحوه همکاری شرکای خارجی است.هر چند منطقی از ابراز تمایل آنان خبر داده است ولی آیا آنها همانند گذشته وارد صنعت خودروسازی کشور خواهند شد؟آیا شرایط همکاری میان خودروسازان ایرانی و شرکای سابق همانند گذشته است؟آیا همچنان مزیت های رقابتی این صنعت از جمله مواد اولیه ارزان وجود دارد؟

هر کدام از این موارد می توان بر روند و فرآیند همکاری طرفین تاثیر گذار باشد. اصلی ترین نکته در این شراکت و بازگشت خارجی ها ،نوع نگاه و تغییر دیدگاه طرفین می تواند باشد.

تحریم ها باعث شد که شرکای خارجی کشور بدون توجه به تعهدات و با سرعت ایران را ترک کنند.همین نکته می تواند جایگاه صنعت خودروسازی کشور در سطح جهان را نشان بدهد.به بیان ساده ارزش افزوده همکاری با ایران به اندازه ای نبوده است که آنها در برابر تحریم ها واکنش نشان بدهند.بنابراین اینکه آنها ابراز درخواست همکاری داده باشند را می توان با دیده تردید نگاه کرد.

در همین حال اگر آنها تمایل به بازگشت دارند را باز هم نمی توان چندان به فال نیک گرفت،چرا که عمده شرکای ایران متعلق به بخش خصوصی هستند.همان بخشی که در ایران چندان جدی گرفته نشده و نمی شود.بنابراین اولین مساله ای که برای آنها حیاتی و بسیار حائز اهمیت قلمداد می شود،چرایی و حفظ سرمایه همراه با فرصت سودآوری است.

همین مساله باعث می شود که آنها اگر قرار بر همکاری مجدد باشد برای سرمایه گذاری جانب احتیاط را رعایت کنند.در این شرایط آنچه که بیش از سرمایه گذاری و مشارکت در تولید محتمل تر به نظر می رسد،تکیه بیشتر بر فروش محصول است.به بیان ساده آنها در ابتدا با احتیاط ورود کرده و در ادامه اگر از نظر ثبات و امنیت اقتصادی به نتیجه قطعی برسند می توان احتمال سرمایه گذاری را مفروض دانست.یعنی اگر قرار باشد دوباره پا به صنعت خودروسازی کشور بگذارند بسیار با احتیاط و آرام و سبک خواهند آمد که در صورت بروز اتفاقات مشابه دوره قبل به سرعت و با هزینه کمتری ایران را ترک کنند.اما به طور طبیعی این حضور چندان به نفع خودروسازی کشور نیست.

چرا که از یک سو وزارت صمت در حال نهایی کردن آئین نامه واردات است و از سوی دیگر این صنعت نیاز به سرمایه گذاری و همچنین انتقال تکنولوژی های جدید و به روز دارد. در واقع این جا تبدیل به نقطه تلاقی دو طرف ماجرا خواهد شد.طرف های خارجی با روش خود می خواهند به بازار و صنعت خودروسازی کشور ورود کنند و طرف داخلی نیز شرط و شروط های خاص خود را دارد. با این حال این قضیه با برجام استارت خواهد خورد.در واقع تمام این مفروضات و گمانه زنی ها با عادی شدن روابط بین المللی ایرات کلید خواهد خورد .در غیر این صورت تنها گزینه ممکن واردات خواهد بود.وارداتی که تنها شاید بتواند به بخشی از بازار کمک کند ولی نمی توان از آن انتظار کمک برای بهبود وضعیت صنعت خودروسازی کشور را داشت.

انتهای پیام/